Avcı, her hafta kaleme alacağı yazılarıyla okurlarıyla buluşacak.

Selda Avcı kimdir?

Selda Avcı, 1978 Kayseri doğumlu evli ve iki çocuk annesi. 1999 yılında girmiş olduğu basın sektörünün hemen hemen her alanında çalışarak hizmet etmekte. Köşe yazarlığının yanı sıra iki kitap annesi.

Gazeteci-Yazar Selda Avcı’nın işte ilk yazısı…

Son Pişmanlık Mı?

Bugün varsın yaşadın! 

Peki, ya yarın?

Önünde yarın olmayacağını bildiğin bir dünya varken, neden bu bilinçle yaşamıyorsun?

Kendine zaman ayır mesela... Dünya telaşına kapılma ki, kendini unutmayasın!

Çünkü bu hayat ne ertelemeye, ne beklemeye gelmez!

Önünde koca bir hayat var gibi görünür. Sonra bir varmış, bir yokmuş olursun!

Adı üstündedir yalan dünyadır burası aldatır, aldanırsın.

Ölüm kaş ile göz arasında bir mesafede iken hiç korkmadan kötülük yapanları izlerken de, adeta kanım iliğim donuyor.

Yahu kardeşim bırakın şu dünya hırslarınızı, az biraz kendinize gelin.

Can yakmayın mesela, ah almayın! İnanın yaptığınız her şey bir gün karşınıza çıkacak.

Kime ne yaşattıysanız, günü gelince yaşarken bulursunuz kendinizi, benden söylemesi…

Geçenlerde bir yolculuk esnasında çadır hayatı yaşayan insanları gördüm, onlara bakarken dalıp ta uzaklara gittim. Ser sefil bir hayat bilmem kaç tane çocuk. Havalar soğudu, ot yok, ocak yok!

Şükredilecek ne çok sebebimiz varken, acaba şükretmekte ne kadar yeterliyiz diye düşünmeden edemedim açıkçası!

Onca nimetleri bizlere verenin verdiğine şükredip, nimetleri paylaşıp, darda kalana yardım etmek yerine, habire elimizde kazma kürek kuyu kazıyoruz. Çamura bulama telaşındayız.

Düşen birini görünce hiç acımadan bir tekme de biz vurmaya teşebbüs ediyoruz.

Yolda yürürken karınca yâda herhangi bir canlı var ise ona zarar veririm korkusu ile hareket ederken, birilerinin birilerine türlü türlü tuzaklar kurması inanın akıl alır gibi gelmiyor...

Ben öyle insanlara diyecek bir söz dahi bulamıyorum, kendi kazdığı kuyulara, kendileri düşsünler demekten başka...

Bir kedinin gözündeki masumiyet gözlerimi yaşartırken, insana zulüm edip, vicdan muhasebesi yapamamak ne acıdır değil mi?

Açın gözünüzü, kulağınızı da bir bakın etrafınıza…

Şu mezarlıklar var ya mezarlıklar hah işte onlara bakıp ibret alın.

Orada yatanların bir kısmı da dün bizim gibilerdi hayattalardı, bakın bugün yoklar.

Bir zamanlar belki onlarda sizin gibi kendilerinin vazgeçilmez olduğunu sananlardan ibaretti.

Uyanın artık kendinize gelin, ölüm var ölüm bir silkelenin, bugünün yarını yok! 

Son pişmanlık mı işte o da hepten faydasız! Saygıyla...

Günün Sözü:

Bir kelebeğin canını yaktığında, ertesi gün özür dileyemezsin...

Alıntı