Hani Rabbin meleklere, "Ben kuru bir çamurdan, şekillendirilmiş balçıktan bir beşer yaratacağım. Onu düzenleyip içine ruhumdan üflediğim zaman, onun için hemen saygı ile eğilin" demişti.

“Yüzünü dosdoğru bu dine, Allah’ın fıtratına /yaratmada uyguladığı kanuna çevir. O, insanları o fıtrata göre yaratmıştır. Allah’ın yarattığının yerini tutacak bir şey yoktur. Doğru din budur ama çoğu insan bunu bilmez.” (Rum 30/30)

İlk ayette ‘’beşer ‘’ kavramı insanın etten, kemikten bir varlık olması anlamında kullanılırken ikinci ayette ‘’insan ‘’kavramı irade ve sorumluluk sahibi olup vahyi kabul eden bir varlık olması hasebiyle karşımıza çıkmaktadır. Buradan anladığımız ise beşerde insan da farklı iki varlığın değil aynı varlığın iki ayrı vasfıdır.

Beşeriyet, insanın yaratılış yönündeki durumlarını ifade eder. İnsaniyet ise fazilet ve ruhsal yönünü yani akıl ve iradesi ile doğruyu yanlıştan ayırt etmesidir. Unutmak ,korkmak ,sevmek ,iştah, şehvet vb. haller beşeriyete ait niteliklerdir. Kerem, (cömertlik, iyilik) sözünde durma, kanaatkarlık gibi haller ise insaniyet ile ilgilidir. Dolayısıyla insaniyet ,insanın kulluk yönünü yani vahyi iradesiyle kabul eden vasfını ortaya koyar.  Sonsuz olan cennet veya cehennemide kişi bu yönüyle belirler.

İnsan yaratılışından itibaren güzelliklere ulaşma çabasındadır. Güzeli ve iyiyi görmek ise akli olgunlukla oluşur. İnsan ile beşer ve yaratılan diğer tüm varlıklar (hayvanlar, bitkiler, melekler ve cinler) arasındaki en önemli fark bu değil midir? İrade ile seçme hürriyeti….

Peki akli olgunluğun varlığını beşer olan insanda nasıl kavrarız? Olay veya karmaşa sırasında oluşan problem karşısındaki tavrı ile anlarız. Yaratılan beşer problem çözemeyen ve sadece hayvani nefsini kullanan bir varlık mı yoksa vahiy ile nefsini yoğuran, eğiten ve terbiye eden bir insan mı? O zaman gerçek pehlivanı göreceğiz !.. Beşerden insan olabilme yolculuğumuzda en büyük adım olan problem çözme becerimizi geliştirmek için yapacağımız yollar çokken bu yolların gerçekleşmesi için öncelikle en büyük yol olan niyetimizi sağlamlaştırmalıyız. Sonrasında ise adım adım insan vasfına yaklaşacağız. Bunlardan ilki

• Merhametle muamele etme.

• İkna etme

• Empati yaptırma

• Öfkesini tutma

• Bu dünyada kendimizin veya adaletin çözemediği konuları ahirete bırakma.

• Bazen çözümü karşı tarafa bırakma

• Karşı tarafı eleştirmektense onun hatasına sebebiyet veren kendi davranışlarını düzeltmeye gitmek.

• Karşı taraf çok sinirli ve gerginken su olabilmek yani susmak ve ona destek olmak.

Problemler yaşanırken bu aşamaların herhangi birini bile uygulamaya çalıştığımızda insan olarak hiçbir varlığın etkilenmemesi mümkün değildir. Problem çözebilen insan evlilikte, arkadaşlıkta, kardeşlikte, iş ortaklığında ve daha hayatın birçok alanında kazanacaktır. Manevi olarak artılarının yanında maddi olarak da karda olacağını unutmamalıdır. Problemlerimizi en güzel dille çözebilmeniz temennisiyle … 

                                                                                                         Selamlarla…