‘Sorgulanmamış bir hayat, yaşanmaya değer değildir.’ der Sokrates. İnsan canlısı tarih boyunca sorgulamaktan ve değişimden kaçınmıştır.

Sorgulamak kelimesinin köküne baktığımızda Latince ‘soru’ anlamına gelen ‘quaest’ sözcüğünden yani sormak eyleminden türetilmiştir.

Bir olayın gerçekliğini kavramak istiyorsak, doğru adrese doğru soruları sorabilmek gerekir.

Sormak, anlama yolculuğunun ilk adımıdır ve merakla başlar.

Kierkegaard; "İnsan sadece başkaları için değil kendi için de gizem olmalı. Kendimi inceliyorum; bundan sıkılınca vakit geçsin diye bir puro yakıp düşünüyorum"der ve ömrünü adamış olduğu o soruyu sorar.

"Tanrı benimle ne kastetmiş olabilir?"

Mutlaka Allah’ın bizim varlığımız ile ilgili bir amacı, bir isteği vardır. Ve bunun üzerinde tefekkür etmek, bunu sorgulamak çok kıymetlidir. Bir defa bu yolculuğa çıktıysak artık arı kovanına dokunmuşuzdur. Arının bıraktığı sızıya rağmen, balın tadı damağa konmuştur.

Varlığımızı, toplumun bize dayattığı değer ve normları, kanıksanmış dogmaları sorgulamaya başladığımızda, artık ötekileştirilmiş azınlığızdır.

‘Akledin’ diye defaatle geçen ayetlerimiz olmasına rağmen bu aymazlık nedendir?Evreni kusursuz dizayn eden bir yaratıcının varlığını görebilmek kusurlu olan kendi varlığımızı sorgulamaktan, anlamlandırmaktan geçer.

Peki neden sorgulamaktan kaçar insan?

Sorgularsak anlamaya başlarız. Anlamak masraflı iştir çünkü anlayan biri değişmek zorunda kalır. Ve değişim insanı konfor alanının dışına savurur. Alıştığımız düzenin dışına çıkmak, deneyim için kabuğumuzu kırmaktır.

Değişim; yenilenme, kendini tekrar etmek yerine başka bir forma dönüşme, durup dinlenip yeniden başlama, adaptasyon ve uyum sürecidir.

Değişim bir isteme hâli, bir niyettir.

Olmuş olandan olacak olana bir yolculuktur.

Ruhumuzu ve zihnimizi yumuşatır.

İnsanın zincirlerinden kurtulup özgürlüğünü yaşayabileceği yegane mefhumdur. Değişimin en güzel ve en göz kamaştırıcı kanıtı ise mevsimlerdir. Kâinat her daim değişime ve dönüşüme uyum sağlamayı bilmiştir.

Apollon Tapınağı’nın girişinde altın harflerle Gnothi seauton, ‘Kendini bil’ yazar.

Sorgulayan ve değişime kucak açan kişi, kendini bilme yolunda büyük adımlar atan kişidir.

Keza kendini bilmeyen başkasını nasıl bilebilir?

Yine, Zümer Suresi 18.ayette; "Onlar söze kulak verirler de onun en güzeline uyarlar" der.

İlahi rota çok nettir.Hepsini dinle,oku,sorgula,araştır ama en güzeline uy. İnsan doğmak başka, insan olmak bambaşka.

Kaçarak, korkarak bir yaşam süremezsin.

Sormak, sorgulamak, anlamda buluşmak için buradasın.
Yaşamın hakkını vermek ve bu yolculuğu hakkıyla tamamlamak için buradasın.

Sorgularsan anlarsın.

Anlarsan değişirsin.

Değişirsen yaşadığını iliklerine kadar hissedersin.

Kendine ağıt yakmayı bırak, kendini hissederek yaşa!